Wil DreiseDierbare herinneringen (2003) Wil Dreise Naar aanleiding van het artikel van de heer Drapers in 't Seghen Waert 2002/4 wil ik het onderwerp schoolreisjes aanvullen en nog andere herinneringen ophalen aan mijn lagere-schooltijd. Oudercommissie Het personeel van de Openbare Lagere School, gehuisvest in pand Dorpsstraat 114, organiseerde reeds midden jaren dertig schoolreisjes. Dit werd gedaan samen met de oudercommissie, die werd gekozen door de ouders van de schoolgaande kinderen. Deze commissie hielp onder andere tevens bij het Sinterklaasfeest in het voormalige Spaarbankgebouw. Ook de Floralia in het voorjaar kreeg hun aandacht; tegen een geringe vergoeding konden de kinderen plantjes kopen, deze de hele zomer verzorgen en daarna werden deze in september tentoongesteld. De mooiste inzendingen werden beloond met een prijs. In de dertiger jaren, de crisisjaren, zorgden diverse dames van de oudercommissie ervoor, dat de kinderen van wat armere ouders extra kleding kregen, deels zelf genaaid, gebreid of verzameld. Een andere activiteit was het bezoeken van ouders, die voor het nieuwe schooljaar per 1 april een kind moesten aanmelden, maar weifelden over de keuze openbare of christelijke school. Na deze gesprekken beslisten meestal de moeders wat het zou worden. Schoolreisjes De hoogste drie klassen hadden al driedaagse reizen, er werd dan overnacht in jeugdherbergen van de Nederlandse Jeugdherberg Centrale (N.J.H.C.). Bestemmingen waren o.a. Petten en Doorwerth, na de Tweede Wereldoorlog Lunteren. Naar Lunteren gingen ook fietsen mee, die werden vervoerd met de vrachtauto van kolenboer A. Groenheijde. De kinderen werden met luxe auto's van diverse ouders vervoerd. De lagere klassen hadden een dagtripje, b.v. naar 'De kleine Betuwe', de speeltuin in Haastrecht, soms ook naar Schiphol. Zelf heb ik voor de oorlog maar één schoolreisje meegemaakt. In 1939 gingen we een middag met de bus van Citosa naar de Bataaf in Den Haag, ook een speeltuin. Er werd het hele jaar gespaard om die uitstapjes te bekostigen. Iedere maandag werd er een bedragje betaald, het geld in een sigarendoos gedaan en uiteraard werd de administratie ervan in een schoolschrift bijgehouden. Leerkrachten Bekende onderwijzeressen waren de dames Coster en Hilvers. Zelf zat ik nog een jaar bij juffrouw Post uit Delft, die kwam altijd op de fiets. Ik zat bij haar in de eerste klas. Met miniapparatuur maakte zij met ons boter en kaas uit melk, die aan de overkant werd gehaald bij Kees Koot. Deze had een café, maar was ook melkboer. Ook maakten wij steentjes in lege lucifersdoosjes. De doosjes vulden wij met klei en bakten die in de grote kolenkachels in de klas. Hoofd van de school was de heer Baylé. Hij woonde aan de Stationsstraat en kwam zelfs met mooi weer met een motorfiets naar de school. In de jaren '40 nam hij afscheid, hij werd toen hoofd van de Landbouwschool. Deze werd aanvankelijk ondergebracht in een zaal van café Veelenturf in de Dorpsstraat 80. Meester Baylé werd opgevolgd door meester Sonneveld. Ook meester Graafland werkte bij ons op school, hij was een zeer gedreven leerkracht. De zangles begeleidde hij met zijn viool. Ook was hij een fervent hardloper. In de oorlog kwam meester Beunder uit Zaandam. Hij organiseerde de jaarlijkse sportdag op het voetbalveld van DSO achter café Veelenturf. Ook was hij de oprichter van de dames handbalafdeling van DSO. Na de oorlog werd het team versterkt met o.a. de heer Van der Lee. De oorlogstijd Op het schoolplein aan de Dorpsstraat waren door de Duitsers twee schuilkelders gebouwd. Wij hadden geregeld alarmoefeningen. Bij het luiden van de schoolbel moesten we onder de banken kruipen of in de gang plat op de grond gaan liggen. Dit allemaal vanwege de beschietingen op auto's op de 'Nieuwe Weg' (Rijksweg A-12) door geallieerde Engelse vliegtuigen. Dit waren zomaar wat herinneringen aan de schooltijd, waar ook vele anderen met mij goede tijden hebben beleefd.
| Interviews |